اطلاعیه

به مناسبت هفته فرهنگی  شهر اراک وهمچنین هفته  تربیت بدنی  هئیت کوهنوردی استان و ادراه ورزش جوانان شهرستان اراک با مشارکت اداره محیط زیست و هلال احمر شهرستان اراک و گروههای کوهنوردی و زیست میحیطی استان ،اقدام به پاک سازی منطقه گردو نمودند. و این برنامه با سیر کثیری  از شهروندان اراکی  و ورزش دوستان و علاقمندان به طبیعت  از ساعت ۸ الی ۱۱ روز جمعه ۱۳۹۴/۰۷/۱۷ در منطقه گردو اجرا شد.

 محل استقرار چادر هیئت کوهنوردی استان و حلال اهمر و انجمن حمایت از بیماران سرطانی در میدان کوهنورد

 http://markaziclimb.ir/2015/10/10 

گزارش برنامه علم کوه

صعود علم کوه  از مسیر گرده آلمانها و قله تخت سلیمان

 

ابتدا گزارش گرده آلمانها و سپس گزارش قله تخت سلیمان  ارائه خواهد شد.

گزارش برنامه: علم کوه 19/5/1394 - 23/5/1394

سرپرست: علیرضا گنجه ای

مربی: مجید خلج

اعضا شرکت کننده: 12 نفر

خانم سجادی

آقایان: گنجه ای، خلج، حمصی، دره، عسگری، نانبده، لطیفی، توکلی، دخایی، ناصری، چقایی

علم‌کوه

نام کوهی با ارتفاع ۴۸۵۰ متر است که در منطقه تخت سلیمان، استان مازندران واقع شده‌است. دومین قله بلند ایران به شمار می‌رود و بیشتر شهرت این قله به خاطر دیواره‌ایست که در دامنه شمالی آن واقع است و دارای فنی‌ترین و سخت‌ترین مسیرهای سنگنوردی و دیواره‌نوردی در ایران است.

علم كوه از شمال به درياي خزر از شرق به دره چالوس واز غرب به دره سه هزار و از جنوب به دره هاي الموت وطالقان محدود مي شود. منطقه علم كوه در حدود 47 قله بالای چهارهزار متر دارد كه به اين خاطر به آلپ ايران معروف گرديده است وعلت ديگر معروفيت اين كوه بخاطر وجود ديواره 650 متري اين كوه مي باشد كه مسير هاي زيادي توسط خارجيان آلمانها-لهستانيها وهموطنان اراكي – كرمانشاهي – همداني – كرجي و... بروي ديواره هاي آن گشايش گرديده است.

از قله هاي مشهور اين كوهستان مي توان به علم كوه ، تخت سليمان ، خرسانها ، مرجيكش ، سياه سنگ ، چالون ، سياه كمان ، هفت خوان ، پسندكوه ، لشكرك ، منار ، ستاره ، گردونكوه ، شانه كوه ، کالاهو ، شاخكهاي شرقي و غربي ، لنكري و.... اشاره كرد كه اكثر قلل فوق الذكر از طريق خط الراس به قله اصلي علم كوه متصل هستند.

 از يخچال ها هم كه در بين اين قلل محصور گرديده اند به يخچال علم چال ، خرسان ، مرجيكش ، هفت خوان ، اسپیلت ، چالون و.... مي توان اشاره كرد .

پناه گاه ها وجانپناه هاي اين كوه هم فدراسيون رودبارك ، هتل فدراسيون ونداربن ، پناهگاه سرچال ، جانپناه خرسان ، جانپناه سياه سنگها ، جانپناه گردونكوه را مي توان نام برد. البته جانپناهي هم در علم چال احداث شده بود كه در اثر حركت يخچال اين جانپناه تخريب شده است و در حال حاضر بيشتر كمپ هاي صعود به ديواره علم كوه در كنار آن زده مي شود.

جنس سنگهاي اين كوه بيشتر از گرانيت مي باشد واين موضوع باعث شده كه در اين كوه غار كمتر بوجود آيد (چون غارها اكثرا در سنگهايي از جنس آهك بوجود مي آيند) كه اگر در اين كوهستان غار هم وجود داشت مجموعه كاملي از ورزش هاي وابسته به كوه، يخچالنوردي، دره نوردي، ديواره نوردي، كوهپيمايي و ... بوجود می آمد.

مسیرهای صعود

با توجه به ارتباط علم کوه با کوه‌های اطراف و وجود دیواره و گرده، برای رسیدن به آن راه‌های بسیاری وجود دارد. مسیرهای رایج صعود به علم کوه را می‌توان به دو مسیر کوهپیمایی جنوبی، یک مسیر کوهنوردی شمالی و یک مسیر دیواره‌نوردی تقسیم‌بندی کرد:

- مسیر جبهه جنوبی؛ مسیر کوهپیمایی که از رودبارک آغاز می‌شود و با گذر از ونداربن، تنگ گلو و حصار چال از سمت جنوبی به قله علم‌کوه می‌رسد، ساده‌ترین مسیر صعود به قله است. که معمولاً با شب مانی در دشت حصارچال همراه است.

- مسیر جبهه شمالی؛ مسیر کوهپیمایی شمالی هم از رودبارک آغاز می‌شود و با گذر از ونداربن، جانپناه سرچال، علم چال و گردنه سیاسنگ از سمت شرق به قله علم‌کوه می‌رسد. این مسیر به عنوان یکی از سخت‌ترین مسیرهای کوهپیمای در ایران محسوب می‌شود و غالباً با یک شب مانی در جانپناه سرچال همراه است.

- مسیر گرده آلمان‌ها؛ مسیر کوهنوردی که از رودبارک آغاز می‌شود و با گذر از ونداربن، جانپناه سرچال، علم چال و گرده آلمان‌ها دقیقاً از سمت شمال به قله علم‌کوه می‌رسد. این مسیر از لحاظ زمانی کوتاه‌تر از مسیر سیاسنگ است ولی نیازمند ابزار فنی می‌باشد و مانند آن، غالباً با یک شب مانی در جانپناه سرچال همراه است.

- مسیر دیواره شمالی؛ مسیر دیواره‌نوردی هم از رودبارک آغاز می‌شود و با گذر از ونداربن، جانپناه سرچال، علم‌چال و دیواره شمالی به قله می‌رسد که با توجه به تعدد مسیرهای دیواره علم صعود متفاوتی خواهد بود.

این دیواره  به طول ۶۵۰ متراست که یکی از زیباترین و مشکل‌ترین دیواره‌های دنیا به شمار می‌رود.از مسیرهای روی دیوارهٔ اصلی می‌توان به مسیرهای زیر اشاره کرد: 

هاری روست، فرانسوی‌ها، لهستانی‌ها، اراکی ها، همدانی‌ها، کرمانشاهی‌ها.

 

برنامه صعود:

تیم از ابتدا دارای دو هدف بود: 1. صعود به علم کوه از مسیر گرده آلمانها 2. صعود به قله تخت سلیمان

عصر روز دوشنبه ساعت 7 از دروازه تهران به سمت جاده چالوس حرکت کردیم. با توجه به تعطیلی روز سه شنبه جاده پر ترافیک و سرعت حرکت آهسته بود. ساعت 4صبح به سه راهی مرزن آباد رسیدیم و بعد به سمت کلاردشت و رودبارک حرکت کردیم. ساعت 6صبح به قرارگاه ونداربن رسیدیم. بعد از هماهنگی با مسسول قرارگاه تا 9صبح استراحت کردیم. بعد از صرف صبحانه و تقسیم وسایل فنی بین اعضا، ساعت 11صبح به سمت پناهگاه سرچال حرکت کردیم. در بین راه بعد از هر1ساعت، 10 دقیقه استراحت داشتیم تا اینکه ساعت 5عصر به پناهگاه رسیدیم. پناهگاه شلوغ بود و تیمهای زیادی از شهرهای مختلف برای صعود در منطقه حضور داشتند. شب را در پناهگاه استراحت کردیم و ساعت4.40 صبح به سمت منطقه علم چال حرکت کردیم. با توجه به تاریکی هوا سرعت آهسته بود تا اینکه ساعت 9 صبح به علم چال رسیدیم. بعداز گرفتن عکس یادگاری مسیر را ادامه دادیم و به سمت شانه کوه حرکت کردیم. ساعت9.40صبح به گردنه شانه کوه رسیدیم و تیم تخت سلیمان به سرپرستی آقای دره به همراه آقایان ناصری،توکلی و دخایی از ما جدا شدند. با توجه شلوغی مسیر گرده و وجود چند تیم در ابتدای مسیر به اجبار در ابتدای مسیر در انتظار نشستیم تا مسیر باز شود. زمانی که تیم ما صعود گرده را آغاز کرد، تیمی از همدان نیز آمدند و مسیر ما را مسدود کردند و ما به ناچار در رکابی اول منتظر ماندیم تا این تیم که تعداد نفرات زیادی هم داشت مسیر را ترک کند و سپس به مسیر خود ادامه دادیم. ساعت 6 عصر به قله بسیار زیبای علم کوه رسیدیم. در طول مسیر از رکابی دوم هوا مه آلود و سرد بود. روی قله به علت مه شدید و اینکه همنوردان وعده غذذایی و امکانات شب مانی همراه خود داشتند، شب زیبایی را درجانپناه خرسان سپری کردیم. صبح ساعت 7.30 برای صعود قله خرسان شمالی حرکت کردیم و ساعت 8 روی قله بودیم و بعد از گرفتن عکس یادگاری به سمت جانپناه حرکت کردیم. بعد از تمیز کردن جانپناه از مسیر یخچال اسپیلت به سمت علم چال حرکت کردیم. برفهای یخچال اسپیلت آب شده بود و حجم کمی از برف باقی مانده بود. بعد از گذر از یخچال به سمت شانه کوه حرکت کردیم  و ساعت 3 عصر به علم چال رسیدیم. بعد از استراحت بیشتری به سمت پناهگاه حرکت کردیم و ساعت 6به پناهگاه رسیدیم. با رفتن اکثر تیمها، پناهگاه آرامش بیشتری داشت و شب بسیار به یاد ماندنی و شادی را در پناهگاه گذراندیم.9.30 صبح بعد از جمع کردن کوله ها و تمیز کردن پناهگاه و حمل زباله ها به سمت قرارگاه  ونداربن حرکت کردیم و ساعت 12 ظهر به قراگاه رسیدیم. بعد از صرف ناهار و استراحت ساعت 3عصر به سمت اراک حرکت کردیم. شهر چالوس و جاده بسیار پرترافیک بود و حرکت به آهستگی صورت می گرفت و ما در نهایت ساعت 2 بامداد به اراک رسیدیم.

در پایان ازبرنامه بسیار خوب و به یاد ماندنی آقای گنجه ای و زحمات فراوان آقای حمصی و آقای دره سپاسگزاری می کنم.

 

گزارش برنامه تخت سلیمان

سرپرست: علیرضا دره

اعضا شرکت کننده: آقایان دخایی، ناصری  و توکلی

در مورخ 21/5/94 همرا با تیم گرده در ساعت 4.40بامداد از پناهگاه سرچال به سمت علم چال حرکت کردیم و طی یک استراحت کوتاه در بین مسیر ساعت 9 صبح به علم چال رسیدیم و برای هم هوایی بیشتر به مدت 20 دقیقه در کار چادرهایی که در علم چال بود، به استراحت پرداختیم و به حرکت به سمت سکوی آخر محل جداشدن از تیم گرده حرکت کردیم . ساعت 9.40 روی سکو از بچه های گرده خداحافظی کرده و به سمت گردنه راست قله شانه کوه که دارای شیب تند و طاقت فرسایی بود به حرکت خود ادامه دادیم و ساعت 10.10 دقیقه بر روی گردنه ایستادیم. بعد از یک استراحت کوتاه حدود 250 متر از گردنه به سمت یخچال اسپیلت فرود آمدیم. مسیر حرکت با شیب بسیار تند و ریزشی که داشت حرکت ما  را کند میکرد. باید طوری حرکت میکردیم که از ریزش سنگ جلوگیری کرده تا آسیب نبینیم. حدود 100 متر به کف دره مانده پاکوب تقریبا نامشخص سمت راست ما وجود داشت مسیر را تراوس کرده و یواش یواش ارتفاع را افزایش دادیم. در طی مسیر بارها و بارها سنگهای ریزشی مسیر از زیر پایمان حرکت میکیرد و مسیر را برایمان دشوار مینمود. بلاخره با سختی بسیار به زیر یال قله رسیدیم و مسیر را که دارای شیب 60 درجه بود به سمت قله ادامه دادیم. این مسیر هم از ریزش سنگ در امان نبودیم. در ساعت 12.50 بر روی خط الراس تخت سلیمان سوار شدیم و پس از گذشتن سه قله فرعی در ساعت13 بر فراز قله تخت سلیمان ایستادیم. موقعیت قله تخت سلیمان از کف علم چال درست در سمت راست قله علم کوه قرار دارد و از طریق قله شانه کوه و گرده آلمانها به علم کوه متصل می باشد. بعد از یک استراحت نیم ساعته از دره سمت چپ خود به سمت پایین حرکت کردیم و مسیر را به صورت تراورسی به سمت گردنه شانه کوه ادامه دادیم و ساعت 16.20 به گردنه شانه کوه رسیدیم. من به همراه یکی دیگر از اعضا به سمت قله شانه کوه که مسیر دست به سنگ و ریزشی داشت حرکت کردیم و در ساعت 16.30 بر فراز قله شانه کوه ایستادیم. سریع به حرکت خود به سمت کف علم چال ادامه دادیم و در ساعت 19.30 به پناهگاه سرچال رسیدیم. ارتفاع قله تخت سلیمان 4659 متر و ارتفاع قله شانه کوه 4400متر می باشد.

تهیه و تنظیم گزارش: راضیه سجادی

عکسها در ادامه مطلب :

ادامه نوشته

تقویم سه ماهه پاییز 94

تقویم سه ماهه پاییز 1394  

تاریخ	نام برنامه	سرپرست
2-3/7/94	حوض دال	علیرضا گنجه ء
3/7/94	شهباز	رویا قدیمی
10/7/94	آموزش تکنیکهای سنگنوردی	رضا رهنورد
17/7/94	همایش کوهنوردی و مسابقه اسکای رانینگ	مشترک با انجمن حمایت از بیماران سرطانی
24/7/94	کارآموزی کوهپیمایی	میثم علیمحمدی
24/7/94	آموزش تکنیکهای سنگنوردی	رضا رهنورد
1-2/7/94	تاسوعا/عاشورا	گروه برنامه ندارد
7-8/8/94	آزاد کوه	سعید عسگری
15/8/94	خط الراس سفیدخانی	حسین صالحی
22/8/94	چهل نابالغان نهاوند	احمد میراشرفی
29/8/94	غار آزاد خان	رویا قدیمی
6/9/94	خط الراس مالگا	حسین محمدی
12-13/9/94	کویر ابوزید به مرنجاب کاشان	رضا رهنورد
19-20/9/94	هزار کرمان	قاسم نادری
25/9/94	الوند خمین	مسعود شمسی

همراه داشتن کارت بیمه ورزشی ، کیت بقا،کمکهای اولیه ، کارابین پیچ و طنابچه انفرادی جهت حضور در برنامه ها الزامی است .

گزارش برنامه دالان کوه

27/6/1394 گزارش برنامه: دالان کوه جبهه جنوبی

سرپرست: علیرضا گنجه ای

مربی: احمد میراشرفی

اعضای شرکت کننده: 8نفر

خانم ها: طباطبایی، رمضانی، سجادی

آقایان: میراشرفی، گنجه ای، نان بده، اسدی، توکلی

معرفی:

 دالانکوه از رشته‌کوه زاگرس میانی است که خط الرأسی به طول تقریبی ۶۰ کیلومتر دارد و در میان سه شهرستان فریدن ؛ تیران و کرون  و چادگان قرار دارد. از آنجایی که در بخشی از این کوه دو خط الرأس موازی وجود دارد و حد فاصل آنها فضایی شبیه دالان به وجود آورده، به «دالانکوه» مشهور شده است که در گویش محلی کوه دالان گفته می‌شود.در دامنه شمالی این رشته کوه بین شهر عسکران و دهستان دامنه و به فاصله اندکی از جاده، پناه گاهی  ساخته شده که می تواند جهت اقامت شبانه کوهنوردانی که از فواصل دور برای صعود به این قله می‌آیند مورد استفاده قرار گیرد. برای صعود به این کوه مسیرهای مختلفی وجود دارد که آسان ترین مسیر برای صعود به قله اصلی دالان از مسیر پناه گاه ساخته شده در دامنه  شمالی کوه میباشد . قابل توجه است که صعود به دالان کوه در زمستان چندان راحت نیست بخصوص تیغه انتهایی مشرف به قله به علت یخ زدگی خطر آفرین است. مسیر دیگر، دامنه جنوبی از روستای آناالوجه می باشد.

آنالوجه: در دامنه جنوبی این رشته کوه روستای آنالوجه قرار دارد که مبدا صعود از جبهه جنوبی می باشد. برای صعود به قله دومسیر پاکوب وجود دارد که یکی از دره انتهای روستا به طرف شرق که پاکوبی قوی تا دشت چل گاو ادامه پیدامی کند که در ابتدای دشت، چشمه چل گاو قرار دارد و برای صعود بایستی تا چشمه دیگری به نام چشمه لری رفته و ادامه پاکوب تا قله مشخص است. مسیر دوم از سمت جنوب غربی روستا، جاده ای خاکی وجود دارد که پاکوبی به دشت چل گاو ختم می شود. در مسیر صعود نرسیده به کلاهک سنگی  قله دو چاه وجود دارد.

برنامه صعود:

صبح جمعه ساعت 4 با دو دستگاه ماشین شخصی به سمت روستای آنالوجه حرکت کردیم. بعد از عبور شهرهای خمین، گلپایگان، خوانسار ، داران و فریدن به سمت جاده چادگان به روستای آنالوجه می رسیم. ساعت 7.45دقیقه صبح به روستا رسیدیم.بعد از هماهنگی انجام شده آقای میرزایی حسینیه را در اختیار ما قرار دادند و یک ساعت برای صرف صبحانه و استراحت در حسینیه بودیم. راس ساعت 9 از حسینیه روستا حرکت کردیم. روستا در ارتفاع 2550 قرار دارد. در انتهای روستا مسیر پاکوب مشخص است و همان مسیر را ادامه دادیم و در بین راه استراحتی نداشتیم تا اینکه ساعت 10.20 به ابتدای دشت در ارتفاع 3045 متر رسیدیم. 10 دقیقه در ابتدای دشت استراحت کردیم و عکس گرفتیم و ساعت 10.30 با سرعت بیشتری دشت را تا چشمه دوم پیمودیم و ساعت 11.10 دقیقه به چشمه دوم رسیدیم و مجددا 10 دقیقه استراحت کردیم و سپس مسیر پاکوب را ادامه دادیم. یک تیم دیگر نیز از اصفهان قبل از ما وارد منطقه شده بود که در طول راه ما به آنها رسیدیم. تا قله یکبار دیگر به شکل ایستاده استراحت داشتیم. مسیر پاکوب تا ابتدای کلاهک سنگی وجود دارد بعد از مشاهده چاهها مسیر را ادامه دادیم. صدای رعد و برق در آسمان از ابتدای کلاهک شنیده می شد تا اینکه ساعت 13.30 به قله در ارتفاع 3950 متر رسیدیم. بعد از تبریک و صرف میوه و تنقلات و گرفتن عکسهای یادگاری با شروع بارش برف ساعت 14.10 دقیقه به سمت پایین حرکت کردیم. در مسیر بازگشت تا ابتدای کلاهک سنگی بارش برف و پس از آن در ارتفاع پایین باران داشتیم. با توجه به هوای بسیار زیبا و لطیف بارانی توقف بیشتری در مسیر داشتیم تا اینکه ساعت 16 به چشمه رسیدیم و پس از صرف ناهار در محل چشمه ساعت 15 به سمت روستا حرکت کردیم و در نهایت ساعت 18.30 به حسینیه رسیدیم و پس از اندکی استراحت ساعت 19 به سمت اراک حرکت کردیم. در شهر گلپایگان شام را صرف کردیم و نهایتا برنامه در ساعت 23 به پایان رسید.

با تشکر از همه اعضای شرکت کننده که برنامه زیبایی را بوجود آوردند.

  

 

  

 

تهیه و تنظیم گزارش: راضیه سجادی

گزارش برنامه جبهه شمالی دماوند

گزارش برنامه صعود قله دماوند از جبهه شمالی

سرپرست: خسرو حمصی
مربی: سمیرا عباسی
عکاس: سعید عسگری
اعضای شرکت کننده: 14 نفر
خانم ها: عباسی، طباطبایی، جانباز و سجادی
آقایان: حمصی، دره، نانبده، دخایی، چغایی، لطیفی، محمدی، عسگری، ندری، عبدی
هزینه مینی بوس و نیسان: 100 هزار تومان
معرفی
مسير دسترسي به جبهه شمالي دماوند: قله دماوند در استان مازندران، شهرستان آمل، بخش لاریجان، دهستان بالا لاریجان واقع شده است. در جنوب شرق این قله روستای رینه و در جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک و در شمال شرق آن ناندل و در غرب آن دریاچه لار قرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک، گزنک، زنبق، خیارک، شمعدانی وحشی، آلاله، شقایق  و...می باشد.قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.یخچال های شمالی اطراف قله دماوند:
   یخچال سیوله
    یخچال دوبی سل
یخچال اسپیله
    یخچال عروسکها
یخچال خورتاب سر

از تهران به سمت آمل در يكي از مسيرهاي دسترسي به شمال كشور قرار ميگيري كه به جاده هراز معروف است. براي صعود به قله دماوند از جبهه شمالي مقصد روستاي ناندل از استان مازندران مي باشد. پس از عبور از پلور، گزنك، تونل وانا، بائيجان و پاسگاه آن در سمت چپ جاده خروجي روستاي ناندل قرار دارد.. بعد از پاسگاه بايجان و عبور از 2 تونل (تونل شماره 9 يا تونل نوراني  و تونل شماره 8 يا تونل آيو در جاده هراز) در سمت چپ جاده خاكي و نه چندان هموار، 16 كيلومتر تا روستاي حاجي دلا، 18 كيلومتر تا ميان ده و 19 كيلومتر تا ناندل فاصله دارد.  طبق تقویم گروه برنامه دماوند از مسیر شمالی در تاریخ 11 تا 13 شهریور ماه قرار داشت. با توجه به شرایط آب و هوایی سه شنبه بارش پیش بینی شده بود. سه شنبه عصر ساعت 6 از دروازه تهران به سمت جاده هراز حرکت کردیم. در بین راه در مجتمع تفریحی مهتاب توقف کوتاهی داشتیم و بااعضا گروه جبهه جنوبی دیدار کردیم. از ابتدای جاده هراز بارندگی باران شروع شد و  تا رسیدن ما به روستای حاجی دلا باران ادامه داشت. ساعت 3:30 دقیقه صبح چهارشنبه به حسینیه حاجی دلا رسیدیم و کمی استراحت کردیم و ساعت 9 صبح با نیسانی که از قبل هماهنگ شده بود به سمت سنگ بزرگ حرکت کردیم و ساعت
9:40به سنگ بزرگ رسیدیم. سنگ بزرگ در ارتفاع 2930 متري مبدا حركت براي صعود جبهه شمالي دماوند مي باشد. بعد از آماده کردن کوله ها و گرفتن چند عکس یادگاری ساعت 10صبح به سمت جانپناه حرکت کردیم. هوای مه آلود بسیار لطیف و دل انگیز ی بود که صعود را بسیار زیبا کرده بود. در بین راه چند توقف کوتاه داشتیم و ساعت 14 به جانپناه 4000 رسیدیم و ناهار را در آنجا صرف کردیم و استراحت کوتاهی داشتیم و ساعت 16 به سمت جانپناه 4450 معروف به جانپناه 5000 حرکت کردیم.از ارتفاع 4000 برف در مسیر داشتیم و صدای جیرجیر برف روح را نوازش می داد و صعود بسیار دل انگیزی بود. به منظور هم
هوایی خیلی آهسته حرکت می کردیم و توقف های طولانی تری در طول مسیر داشتیم و در نهایت ساعت 19:30 به جانپناه رسیدیم. در جانپناه یک تیم 4 نفره حضور داشتند. 10 نفر از اعضا در جانپناه مستقر شدندو در بیرون جانپناه دو چادر زده شد. به منظور استراحت بیشتر اعضا گروه ساعت 9 صبح به سمت قله حرکت کردیم.هوا آفتابی بود و ارتفاع برف تازه تا نیم متر می رسید. تا بام برفی شدت باد بسیار کم بود. از بام برفی شدت باد شروع شد و تا روی قله ادامه داشت و سرعت آن حدود 35  کیلومتر بود. در طول مسیر یک گروه از آران و بیدگل به دلیل نا آشنایی که با مسیر داشتند با  ما همراه شدند. با
توجه به شدت باد سرعت حرکت از بام برفی کم شد و ساعت 15:45 روی قله رسیدیم. بعد از گرفتن عکس یادگاری و تبریک به همه اعضا به سمت جنوب قله حرکت کردیم و آنجا به صورت کاملا اتفاقی گروه جنوبی را دیدیم. لحظات بسیار زیبا و وصف ناپذیری بود. همه اعضا همدیگر را در آغوش گرفتند و اشک شوق از چشمان همه جاری بود. اتفاقی که شاید برای اولین بار رخ داده بود رسیدن همزمان دو گروه به قله. بعد از گرفتن عکس های یادگاری دو تیم از هم جدا شدیم و ساعت 16.40 از قله به سمت جانپناه 5000 حرکت کردیم. تیم آران و بیدگل با آقای حمصی هماهنگ کردند که در مسیر برگشت هم همراه ما باشند. گروه
اول ساعت 19 به جانپناه رسیدند. با توجه به همراهی تیم آران و بیدگل اعضا زیاد شدند نفرات آخر ساعت 19.45 به جانپناه رسیدند. تیم آران و بیدگل از حداقل امکانات برخوردار بودند و حتی هدلامپ نداشتند و باتوجه به تاریکی هوا نتوانستند به جانپناه 4000 برگردند و با همکاری همه اعضا تیم بخصوص آقای حمصی و آقای دره در جانپناه 5000 در کنار ما ماندند. همه اعضا کیسه خواب، پتو نجات، لباس گرم، جوراب اضافی، غذا و ... در اختیار آنها قرار دادند و شب به یاد ماندنی را تجربه کردیم و نکاتی را از زندگی آموختیم. تیم 4 نفره دیگری نیز در جانپناه بود که ساعت 1 بامداد به قله صعود
کردند. با توجه به فضای محدود جانپناه وحضور زیاد همنوردان کمتر کسی شب را خوابید. با روشن شدن هوا تیم آران و بیدگل رفتند و  ما ساعت 9.30 به سمت پایین حرکت کردیم. ساعت 11.15 به جانپناه 4000 رسیدیم و به مدت 15 دقیقه در آنجا استراحت کردیم و در نهایت ساعت 13.40به سنگ بزرگ رسیدیم. با توجه به هماهنگی لازم با آقای صالحی نیسان آنجا بود و بعد از گرفتن عکسهای پایانی برنامه به سمت حسینیه حاجی دلا حرکت کردیم. ناهار را در حسینیه صرف کردیم و ساعت 16 به سمت اراک حرکت کردیم. با توجه به زمان محدود و ترافیک جاده از رفتن به آبگرم صرف نظر کردیم و به جای آن  سرپرست برنامه
گروه را به  صرف آش در امامزاده  هاشم دعوت کرد. و در نهایت برنامه در ساعت 2 بامداد در دروازه تهران به پایان رسید.مسافت طی شده از سنگ بزرگ تا قله 11.1 کیلومتر
تهیه و تنظیم گزارش: راضیه سجادی 

   

 

 

 

عکسها در ادامه مطلب :

ادامه نوشته

گزارش برنامه جبهه جنوبی دماوند

گزارش صعود به قله دماوند شهریور 1394  

سرپرست کل برنامه دماوند  جبهه شمالی و جنوبی : قاسم نادری
سرپرست جبهه جنوبی    :  رویا   قدیمی 

مربی برنامه : قاسم نادری 

عکاس برنامه : مهرداد ناصری 

امداد و نجات : رویا قدیمی 

سرقدم : رویا قدیمی      عقب دار : قاسم نادری 

مترجم : افسانه رضایی

تاریخ برنامه: سه شنبه ، چهارشنبه ، پنجشنبه و جمعه  10 لغایت 13 شهریور 94
تعداد افراد شرکت کننده: 12 نفر – 7خانم و 5 آقا
وسیله نقلیه: مینی بوس تا  (قرارگاه فدراسیون کوهنوردی) و نیسان تا (مسجد صاحب الزمان)

. نام منطقه مبدأ صعود: پلور، جبهه جنوبی

نفرات شرکت کننده :

خانم ها : فولادی ، رضایی ، امیری ، رنجبر ، عسگری، خیری، قدیمی

آقایان :نادری ، حقی ، ناصری ، توکلی ، نجیمی 

شرح برنامه: طبق قرار ساعت 16 بعدازظهر روز سه شنبه در دروازه تهران همه حاضر بودند که با تاخیر مینی بوس و چیدن کوله ها ساعت 17:10 حرکت کردیم . برای این برنامه، تمرین ها و آمادگی های متعددی را پشت سر گذاشته بودیم و اعضای گروه با انرژی و روحیه قوی، تصمیم به صعود بام ایران که دوازدهمین قله بلند دنیاست، گرفته بودند. از جاده هراز راهی پلور شدیم و بعد از گذر از بومهن، رودهن و آبعلی، به دوراهی دماوند- فیروزکوه و آمل رسیدیم و مسیر را به سمت آمل ادامه دادیم.و ساعت 2 بامداد به قرارگاه فدراسیون کوهنوردی رینه رسیدیم در هوای بسیار زیبای بارانی همنوردان گرامی آقایان مهرداد ناصری و مسعود توکلی پس از جابجا کردن کوله ها از بالای مینی بوس همه به قرارگاه رفتیم و با دوستان عزیزی از کشور مجارستان آشنا شدیم و به استراحت پرداختیم
ساعت 6 صبح بیدار باش بود و پس از صرف صبحانه و پوشیدن لباس گرم سوار نیسان آقا ماشااله که از قبل هماهنگ کرده بودیم شده و به سمت گوسفند سرا که در ارتفاع 3000 متری قرار دارد حرکت نمودیم .پس از رسیدن به گوسفند سرا و تحویل وسایل اضافه به قاطر چی ها و گرفتن عکس یادگاری از جلوی مسجد صاحب الزمان حرکت خود را آغاز نمودیم به سمت بارگاه سوم حرکت نمودیم با سرعت آهسته و پیوسته و استراحت های کافی در بین مسیر.مسیر تا بارگاه سوم را با سرعتی ملایم بالا رفتیم. شیب در قسمت های زیادی از مسیر، ملایم بود فقط نزدیک بارگاه سوم، شیب تندتر می شد و تا حدی نفس گیر بود بارگاه سوم در ارتفاع 4200 قرار دارد .دو تن از دوستان عزیزمان آقایان جمال اف و سلامتی زودتر به بارگاه رسیده بودند و داخل جانپناه برای ما جا گرفته بودند که پس از رسیدن به جانپناه و تحویل وسایل از قاطر چی به صرف ناهار و استراحت پرداختیم . بارگاه دارای بوفه و سرویس بهداشتی است اما ذخیره منبع آب بارگاه، تمام شده بود و آب حاصل از برفها، قطره قطره برای شست وشو و نوشیدن جمع میشد البته برای نوشیدن،احتیاج به جوشاندن داشت چون املاح زیاد آب کاملاً مشاهده می شد. کوهنوردان مستقر در بارگاه دو دسته بودند؛ یا قله را صعود کرده بودند و می خواستند بعد از استراحت شبانه برگردند و یا اینکه مثل ما، شب مانی در ارتفاع داشتند تا صبح زود، راهی قله شوند. شب کوله های صعود را آماده کرده و ساعت 6 صبح برای بیدار باش تعیین شد . ساعت 6 صبح بیدار شده و پس از صرف صبحانه و پوشیدن لباس های گرم و گورتکس حرکت خود را به سمت قله آغاز نمودیم.هوای خنک صبحگاه و باد صبا، انرژی گروه را بیشتر می کرد و همه پشت سر یکدیگر قدم قدم بالاتر می رفتیم؛ آخرین فرد صف نیز، آقای نادری بود که به عنوان عقبدار گروه، نظم صف را کنترل می کرد.خوشبختانه هوا عالی بود ، مسیر را با قدم های آهسته ادامه دادیم و قبل از آبشار یخی، استراحت کوتاه دیگری داشتیم و خوراک بیشتر دوستان در کنار مواد قندی، لیمو ترش تازه یا آب و آبلیمو بود تا بتوانیم راحت تر، صعود کنیم.در طول مسیر، بسیاری از کوهنوردان دماوند، با دیدن نفرات زیاد و صف منظم تیم، اسم گروه و سرپرست را از ما می پرسیدند و ما نیز گروه را به آنها معرفی می کردیم. از 300 متر انتهایی تا قله، قدم برداشتن و بالار فتن، کمی سخت شد و لازم بود با قدم های کوتاه و خیلی نزدیک، حرکت کنیم. تنفس عمیق و منظم در هر لحظه، توان و استقامت مان را به طور چشمگیری افزایش می داد تا نزدیک تپه گوگردی شدیم، در بین مسیر 300 متر تا قله نیروهای امدادو نجات مبادرت به برگردان ما نمودند که با توجه به شرایط خوب اعضا تیم ما به مسیرمان به سمت قله ادامه دادیم ولی تیم تبریز و یک نفر لهستانی برگشتند به سمت پایین.نزدیک قله بو و گاز تند گوگرد را استشمام کردیم گاز گوگرد با قدرت، به حلق و چشم ما که فاصله سه چهار متری با آن داشتیم، نفوذ کرد.ساعت 16به داخل دیواره های بلند قله رسیدیم و دیواره های قله ما را در حلقه خود محصور کرد ...... اینجا بود که همه شروع به  خنده و شادی و تبریک به یکدیگر نمودند ؛ اعضای گروه با شادی و افتخار به همدیگر تبریک می گفتند؛ زیبایی صعودمان با دیدن سرپرست و اعضای گروه جبهه شمالی چندین برابر شد
روی قله، دو دیواره بلند به فاصله پنج یا شش متر دارد گویی که دماوند، با این دیواره ها کوهنوردان را از دو طرف در دستان خود می گیرد و به آنها خوشامدگویی می کند. روی دیواره، اسامی برخی از گروه ها نوشته شده و حتی اسکلت سالم  یک گوسفند، نیز روی دیواره قله دیده می شود.واقعا لحظات  باشکوهی بود وقتی اشک شوق را در چشم تمام صعود کنندگان بخصوص دماوند اولی ها می دیدیم شاد بودیم، می خندیدم و در کنار بعضی از دوستان، لیمو ترش می خوردیم و شاکر این اتفاق بزرگ بودیم.سپس با سرعت از قله و گوگردهای آن فاصله گرفتیم.نهایتاً ساعت 21:20 به بارگاه سوم رسیدیم.استراحت خوبی در بارگاه داشتیم . ساعت 6 صبح بیدار باش اعلام شد و ساعت   7  به سمت گوسفند سرا حرکت نمودیم و ساعت 10:45 به محل رسیدیم ساعت 11 سوار نیسان شده و در نهایت ساعت 12 به قرارگاه رسیدیم . پس از صرف ناهار و استراحت ساعت 15 بسمت اراک حرکت نمودیم . ساعت 10:30 شب اراک بودیم .و  با تجربه یک صعود شیرین و به یادماندنی از یکدیگر خداحافظی کردیم.  

جای دوستانی که نبودند بسیار سبز بود و آرزو میکنم همه کوهنوردان، عظمت دماوند را از نزدیک مشاهده کنند که بسیار دیدنی و ارزشمند است.صد شکر و سپاس برای خالق این عظمت و برای سلامتی که به ما اعطا کرده برای دیدن اعجازهای باشکوه قدرتش.   

تشکر از تک تک اعضای مهربان و صبور برنامه .

گزارش برنامه : رویا قدیمی

 

زمان بندی برنامه به اختصار:مکان    زمان
حرکت از اراک – دروازه تهران     17:10 روز سه شنبه 10/6/94قرارگاه فدراسیون رینه    2 بامداد
بیدار باش و آماده شدن جهت حرکت با نیسان بسمت گوسفند سرا    7 صبح
حرکت از قرارگاه بسمت گوسفند سرا    8:40حرکت از گوسفند سرا به سمت بارگاه سوم    10:40
بارگاه سوم     16بیدار باش و صرف صبحانه    6:30
حرکت از بارگاه سوم به سمت قله    8:20صعود قله دماوند    16:15
توقف تیم جهت گرفتن عکس بر روی قله    30 دقیقه
حرکت از قله  به سمت بارگاه سوم    16:50
بارگاه سوم    21:20بیدارباش و صرف صبحانه    6
حرکت تیم از بارگاه سوم به سمت گوسفند سرا    7:45
گوسفند سرا    11
قرارگاه رینه    12:15
حرکت از قرارگاه بسمت اراک    15
اراک    22:30

 

 

 

 

 

 

 

 

گزارش برنامه دماوند به روایت تصویر در ادامه مطلب :

                    

ادامه نوشته

معرفی قله دماوند

معرفی قله دماوند : 

قله دماوند به ارتفاع 5604 متر، بعنوان بام ایران و با شهرتی جهانی یکی از منحصر بفرد ترین جاذبه های طبیعی ایران بشمار می رود. این کوه در ۹۰ کیلومتری شمال شرقی تهران و ۷۵ کیلومتری جنوب غربی شهر آمل در البرز مرکزی و بخش لاریجان قرار دارد و جاده توریستی هراز که تهران را به مازندران متصل می سازد از نزدیکی آن عبور می کند. در عین حال دماوند بعنوان بلندترین قله مخروطی جهان با کمتر از سه هزار نفر صعود کننده خارجی، کم‌گذرترین قله مخروطی جهان به‌شمار می‌رود. این در حالی است که از رقیب آن یعنی فوجی یاما در ژاپن با 3776متر ارتفاع، سالانه 300 هزار گردشگر خارجی بازدید می کنند. 

آخرین فعالیت آتشفشانی دماوند به چند هزار سال پیش برمی گردد. اکنون آتشفشان دماوند در مرحلۀ نیمه فعال به سر می برد. وجود چشمه های گوگردی و آب گرم که در جنوب شرقی کوه قرار دارند و همچنین فوران گازهای گوگردی، نشانه هایی از این فعالیت می باشند.در حال حاضر، نشانه های فعالیت آتشفشانی کوه دماوند، در 500 متر انتهایی قلۀ آن و در جبهه جنوبی دیده می شود که این محل به تپه گوگردی یا دودکوه معروف است. بزرگترین حفره ای که گاز گوگرد از آن خارج می شود، در بالای تپه گوگردی و در نزدیکی قله و دهانۀ آتشفشان قرار دارد که بخار گوگرد مانند ستونی بزرگ، از حفره ای با فشار زیاد به بیرون رانده می شود و تا ارتفاع چند متر به بالا می رود. این ستون بخار از دامنه های دماوند نیز قابل مشاهده است. 

دماوند بلند ترین کوه ایران و خاورمیانه و همچنین بلندترین قله ی آتشفشانی آسیاست دماوند همچنین بلندترین شیب را در بین قله های آتشفشانی دنیا دارد که این کوه را در رده ی دوازدهم بلندترین قله های دنیا از نظر ارتفاع نسبی قرار میدهد.(ارتفاع نسبی دماوند، که با اندازه‌گیری ارتفاع قلّه نسبت به پست‌ترین درّهٔ بین این قله و نزدیکترین قلّهٔ مرتفع‌تر تعیین می‌شود، ۴۶۶۱ متر است که دماوند را در ردهٔ دوازدهم بلندترین قلّه‌های دنیا از نظر ارتفاع نسبی قرار می‌دهد.) 

مختصري در مورد دماوند و نکات برجسته آن: 

اطلاعات كلي :نام قله    دماوند
نام هاي ديگر    تيرک - تئرا - دنباوند - دنيا آوند - دنباوند
ارتفاع    متر( 5609)طول جغرافيايي    52° 06' 31' E شرقي
عرض جغرافيايي    35° 57' 21' N شمالي
رشته کوه / منطقه    البرز مرکزي/ استان مازندران
نزديک ترين شهر به کوه    لاريجان فاصله از تهران (کيلومتر 66 )قله هاي مجاور    ورارو ، سه سنگ ، گل زرد ، ميانرود
ويژگيها    آتشفشان خاموش دماوند ، بلندترين قله ايران ، خاورميانه و غرب آسيا است. 

بهترين زمان صعود    تابستان
بهترين مسير    جنوبی
دهانه    400 متر قطر
وضعيت آتشفشانی    فعال
آباديهای پيرامون دماوند :رزان ، حاجی دلا، ميان ده و ناندل در شمال .تينه و کرف در شرق. بخشهای گزانه و گزنک ، آبگرم و امير آباد در جنوب شرقی . رينه و پلور در جنوب.دشت لار و گردنه سرداغ در غرب . 

واژۀ دماوند: دماوند، نام بلندترین قلۀ رشته کوه های البرز و نیز نام شهری است در 25 کیلومتری جنوب این کوه. این نام  به پهلوی در کارنامۀ اردشیر بابکان به صورت دُنباوند و در کتیبه های  دوران ساسانی  چون کتیبۀ   شاپور اول در نقش رستم فارس و کتیبۀ نرسی در پایکولی، به صورت دومباوند و دُنباوند، درنامۀ تنسر، شهرستان های ایران، ایرانشهر و کتاب جغرافیای موسی خورنی، دُمباوند آمده که در واقع تغییریافتۀ نام پهلوی آن است. این نام در منابع پارسی و عربی دوران اسلامی به صورت ضم دال، دُنباوند و فتح دال، دَنباوند و دَباوند آمده است. به این ترتیب، این نام پیش از اسلام و تا مدتی پس از آن به ضم دال، دُمباوند و دُنباوند بوده که در قرون اسلامی آن را با فتح دال، دَنباوند و رفته رفته دَماوند ثبت کرده اند که با نام پهلوی آن مطابقت دارد. اکنون نیز نام کوه و شهر با فتح دال، دَماوند معروف است. دَم یا دَنب، همان دَم  در زبان پهلوی، از مصدر دَفتن به معنی تف و گرما  یا  بخار و گاز است و آوند به معنی ظرف می باشد. وَند نیز پسوند نسبت است و در زبان پارسی باستان، فراوان به کار رفته. به این ترتیب می توان گفت این نام به معنی ظرفی است که دارای تف و گرما یا بخار و گاز باشد و به همین علت آن را به قلۀ بلند البرز که زمانی آتشفشانی
بوده نسبت داده اند. نام های دیگری که در دوران باستان به آن اشاره شده عبارتند از : قلۀ مونس، کوه یاسینوس و کارن. 

مسیرها و پناهگاه ها:مسیر جنوبی این مسیر از ساده ترین و قدیمی ترین مسیرهای دست یابی به قلۀ کوه دماوند است. دسترسی به مسیر جنوبی صعود، از طریق پلور و رینه امکان پذیر است. در نیمه های جادۀ آسفالتی متصل کنندۀ این دو نقطه به یکدیگر، مسیری خاکی و ناهموار به سمت شمال وجود دارد که با تابلویی کوچک مشخص شده است. این مسیر به گوسفندسرا و مسجد صاحب الزمان واقع در ارتفاع 3000 متری منتهی شده که مبدا صعود به قلۀ دماوند از مسیر جنوبی است.پس از آن، مسیر به سمت بارگاه سوم در ارتفاع 4150 متری ادامه می یابد. برای حمل بار در این فاصله می توان از چهارپایان استفاده کرد. پس از بارگاه
سوم و ادامۀ مسیر از سمت چپ آبشار یخی، به تپه گوگردی می رسیم که حاصل آخرین فعالیت های آتشفشان دماوند است. گاز گوگرد از حفره های متعدد سنگ های گوگردی پراکنده در این ناحیه متصاعد شده و سبب سوزش چشم و گلو می شود. ادامۀ مسیر در یک شیب نسبتا تند به قله ختم می شود. میانگین زمان لازم برای طی کردن فاصلۀ بارگاه اول تا بارگاه سوم 4 ساعت و از بارگاه سوم تا قله 6 ساعت می باشد.قرارگاه رینه  این بنا که به مکان چای خوری موسوم بود، بعد از شهریور سال 1320 به صورت متروکه باقی مانده بود و سپس به فدراسیون کوهنوردی واگذار شد. این مکان به همت فدراسیون کوهنوردی کشور در سال 1348 به عنوان پناهگاه بازسازی شد. ساختمان اصلی آن در سال 1366 ساخته شده که مکانی است برای مستقر شدن صعود کنندگان از جبهۀ جنوبی. روانشادان علی و فرامرز فرامرزپور سال ها به عنوان مسئول این قرارگاه در راهنمایی کوهنوردان سراسر کشور به قلۀ دماوند سهم بسزایی ایفا نمودند.یاین پناهگاه و استراحتگاه در جنوب خیابان اصلی شهر، در ارتفاع 2080 متری قرار دارد. این مکان
نخستین نقطۀ صعود از جنوب یا جنوب شرقی کوه است و گنجایش 30 نفر را دارد.مسجد و گوسفندسرا دومین مکان برای صعود به کوه دماوند از جبهۀ جنوب، ساختمان مسجد صاحب الزمان است. این مکان در ارتفاع 3050 متری قرار دارد و در نزدیکی گوسفندسرایی واقع شده. این مکان گنجایش 50 نفر را دارد و دارای نمازخانه، سرویس و محل استراحت کوهنوردان می باشد. فشار هوا 610 میلی متر جیوه است. این مسجد در سال 1371 ساخته شده است.  

بارگاه سوم سومین پناهگاه در یال جنوبی دماوند، بارگاه سوم با ارتفاع 4150 متر است. بنای فلزی این پناهگاه در سال 1345 در ارتفاع 4150 متری ساخته شد که در زمان خود پناهگاهی مجهز به شمار می آمد. این پناهگاه به علت سقوط بهمن بزرگی در زمستان سال 1351 از بین رفت و دوباره یک سال پس از آن، یک بنای سنگی جایگزین آن شد.  گنجایش آن حداکثر برای 30 نفر است و در پیرامون آن مکان هایی برای چادر زدن وجود دارد. فشار هوا در بارگاه سوم 540 میلی متر جیوه است.  

مجتمع کوهنوردی دماوند این پناهگاه 50 متر بالاتر از پناهگاه بارگاه سوم قرار دارد. کار ساخت این مجتمع از سال 1385 شروع شد و در 8 شهریور 1387 گشایش یافت. مساحت آن 460 مترمربع است و 200 نفر ظرفیت دارد. این بنا در ارتفاع 4200 متر ساخته شده است. امکانات آن  عبارت است از : اتاق های کمک های اولیه، انبار کوله، انبار عمومی، غذاخوری، آشپزخانه، ظرفشویی کوهنوردان، اتاق مدیریت، اتاق خواب عمومی، اتاق خواب اختصاصی و سرویس بهداشتی عمومی.مسیر شمالی برای صعود از این مسیر، پس از ادامۀ مسیر در جادۀ هراز به سمت شمال کشور و پس از عبور از گزنک و پشت سر گذاشتن تقریبا 7 کیلومتر از روستای بعدی، یعنی بایجان، به دوراهی روستای ناندل و دلارستاق در سمت چپ جادۀ اصلی می رسیم. وارد این مسیر خاکی شده و مسیر را تا رسیدن به روستای ناندل ادامه می دهیم. مسیر شمالی از یال شمالی کوه دماوند واقع در دشت چم بن با شیبی ملایم و خاکی آغاز شده و در پی سینه کشی ملایم به جان پناه اول و در ادامه بر روی یال سیاه رنگی در میان صخره های سنگلاخی بزرگ و کوچک در فاصلۀ نزدیکی با یخچال دوبی سل، به جانپناه دوم میرسد. 

 پس از آن، مسیر یال با قوسی به سمت شمال شرق مایل شده و از طریق صخره های آتشفشانی کوچک و بزرگ به مسیر شمال شرق متصل می شود و به قله می رسد. دسترسی به آب آشامیدنی در جبهۀ شمالی کمی مشکل تر از مسیرهای دیگر است و ممکن است برای تهیۀ آب، نیاز به ذوب کردن برف باشد.خانۀ کوهنورد ناندل خانۀ کوهنورد ناندل با مساحت حدود 50 مترمربع در روستای ناندل قرار دارد و در سال 1358 ساخته شد. ظرفیت آن بین 30 تا 40 نفر می باشد که دارای آب، برق، تلفن و امکانات رفاهی دیگر می باشد. از این مکان می توان به جبهۀ شمالی و شمال شرقی کوه دماوند و یال سرداغ دسترسی داشت.جانپناه های مسیر شمالی در مسیر شمالی دو پناهگاه وجود دارد که به صورت فلزی ساخته شده اند. نخستین پناهگاه در ارتفاع 3850 متری قرار دارد که در سال 1360 ساخته شده و مجهز به دو طبقه تخت چوبی است و گنجایش 15 نفر را دارد. فشار هوا در این مکان 550 میلی متر جیوه است. 

دومین پناهگاه در ارتفاع 4800 متری قرار دارد که بدون طبقه و تخت چوبی است و 15 نفر گنجایش دارد. فشار هوا در این پناهگاه 490 میلی متر جیوه است. مسیر  شمال شرقی آغاز مسیر شمال شرقی، از روستای گزانه ( گزنه ) است. این مسیر در امتداد رودخانۀ تلخ رود و با عبور از میان باغ ها و مزارع در دشتی فراخ به چشمۀ اسپه می رسد. ادامۀ مسیر، در بالای تپه ای مرتفع در زیر قلۀ منار و روبروی درۀ یخار، به گوسفند سرا و چشمۀ معروف استله سر می رسد که مکان مناسبی برای شب مانی است. ادامۀ مسیر شیب تندی دارد که با زیکزاک های بلند پشت سر گذاشته می شود و پس از عبور از قلۀ منار به پناهگاه تخت فریدون متصل می شود. پس از ادامۀ مسیر در امتداد درۀ یخار به ارتفاع 5400 متری رسیده که با مسیر شمالی در این نقطه مشترک شده و به قله می رسد. پناهگاه تخت فریدون پناهگاه تخت فریدون در کمرکش یال شمال شرقی و بر فراز خاک های زرد رنگ، در ارتفاع 4320 متری توسط گروهی از کوهنوردان دانشکدۀ فنی در سال 1355 ساخته شد که دارای طبقه های چوبی است. تمامی مصالح این بنا از سنگ است. این پناهگاه دو طبقه می باشد و آب مصرفی کوهنوردان از چشمۀ کوچکی در جناح شمالی آن تامین می شود. پناهگاه تخت فریدون گنجایش 25 نفر را دارد و در پیرامون آن امکان چادر زدن وجود دارد.این مسیر به سوی قله، پر از صخره، قلوه سنگ، برف و یخ است و دارای چشمه های زیادی است. فشار هوا در این نقطه 530 میلی متر جیوه است.مسیر غربی برای استفاده از مسیر غربی باید در جادۀ هراز از طریق پلور وارد جادۀ سد لار شده و از کنار تابلوی پناهگاه سیمرغ وارد جادۀ خاکی و ناهموار منتهی به پارکینگ در منطقۀ ورارو شویم. مسیر در سینه کش ملایم رودخانه ای کوچک به سمت پناهگاه سیمرغ ادامه می یابد. پس از پناهگاه سیمرغ با عبور از یخچال و از میان سنگلاخ ها و تکه سنگ ها و خاک های گوگرد، صعود را ادامه داده و با صعود از یک شیب تند سنگلاخی به قله می رسیم. قرارگاه پلور قرارگاه پلور، در ارتفاع 2270 متری از سطح دریا، در زمین بزرگی واقع در ابتدای جادۀ سد لار، نرسیده به دوراهی رینه و به صورت سالن سوله با وسایل و تجهیزات مناسب ساخته شده است. این بنا شامل خوابگاه، سرویس های بهداشتی، دیوارۀ سنگ نوردی و پارکینگ است که توسط فدراسیون کوهنوردی کشور ساخته شده است.پناهگاه سیمرغ این پناهگاه در جبهۀ غربی دماوند و در ارتفاع 4200 متری قرار دارد. پناهگاه سیمرغ در سال 1372 از سنگ و آهن در دو طبقه و مساحت مفید 50 متر ساخته شده است و گنجایش 40 کوهنورد را دارد که دارای استحکام خوبی است. فشار هوا در پناهگاه سیمرغ 540 میلی متر جیوه است. ويژگي برجسته (حيوان، گياه) و معرفي منطقه
در اطراف دماوند، محيط‌ هاي كوهستاني چندي وجود دارد كه هر يك داراي ويژگي‌هاي منحصر به فرد هستند: دشت لار (پارك ملي)، دشت پرگل و گياه نمارستاق، دره‌ي پرپيچ و خم سه سنگ با آبي بلورين و آبگيرهاي خيال‌انگيز در دره‌هاي فرعي، گردنه‌ي بسيار عظيم سرداغ، ستيغ هفت سران با پرتگاه‌هاي پرهيبت، رودخانه‌ي پر آب هراز، ستيغ طولاني دو برار و .... اين محيط‌ ها، زيستگاه جانوراني مانند خرس، گراز، گرگ، روباه، پلنگ، كل و بز، قوچ و ميش، عقاب طلايي، كبك، انواع مار، ماهي قزل‌آلا، و بسياري گونه‌هاي كمياب ديگراست.فصل¬هاي صعود و بهترين فصل صعود
در تمام فصول صعود می شود و بهترين فصل صعود تابستان و مرداد ماه می باشد.امکانات رفاهي مثل: غذا ( ميتوان خريد يا بايد برد)- آب-شب ماني(هتل، چادر، خانه)شب مانی در بارگاه سوم - مجتمع كوهنوردي دماوند و يا چادر صورت می گيرد.غذا می توان برد یا از مجتمع کوهنوردی دماوند تامین نمود. آب چشمه موجود در پشت ساختمان مجتمع کوهنوردی دماوند
امنيت، امداد، آنتن ¬دهي موبايل
تقريبا" در تمام مسير موبايل آنتن می داد.امکان دسترسي به قاطر و تلفن قاطرچي¬ها
در گوسفند سرا - بارگاه سوم  وجود دارد.تجهيزات مورد نياز
در تابستان باتوم، چادر، لباس گرم، ماسک برای روی قله. 

اطلاعات هوا شناسی :  (منبع سایت snow forecast  )